کد مطلب:162377 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:231

سید حمیری
ابوهاشم اسماعیل بن محمد، به سال 105 ه.ق. در عمان به دنیا آمد ولی در بصره زندگی كرد. او هر چه در فضیلت امیرالمؤمنان علی علیه السلام گفته شده بود به نظم درآورد و در مجلسی كه ذكر اهل بیت علیهم السلام در آن نبود، درنگ نمی كرد. وی به سال 173 یا 178 ه.ق. در بغداد درگذشته و در جنینه دفن شده است.



1. امرر علی جدث الحسین

و قل لأعظمه الزكیة



2. یا أعظما لازلت من

و طفاء ساكبة رویة



3.مالذ عیش عبد رضك

بالجیاد الأ عوجیة



4. فاذ مرت بقبره

فأطل به وقف المطیة



5. و ابك المطهر للمطهر

والمطهرة الزكیة [1] .



6. و اذا الرجال توسلوا بوسیلة

فوسیلتی حبی لآل محمد [2] .



1. بر قبر حسین علیه السلام بگذر و به استخوان های پاك او بگو:

2. ای استخوان هایی كه هنوز تر و تازه و شاداب هستید،

3. بعد از اینكه اسبهای اصیل، شما (استخوان ها) را از هم پاشیدند و له كردند دیگر زندگی لذتی ندارد.

4. هر گاه بر قبر او بگذری در آنجا مركب خود را برای مدتی طولانی نگه دار،

5. و گریه كن بر این قبر پاك و مادر پاك و معصوم او.

6. در آن زمان كه مردمان هر یك بوسیله ای متوسل می شوند، من به محبت آل محمد توسل می جویم.



[1] ادب الطف، 198/1.

[2] همان، 200.